Cebola

Exceso de peso

O seu baixo valor calórico fai que as cebolas poidan ser incluídas como acompañamento de calquera prato que forme parte dunha dieta de control de peso. Ademais, grazas ao seu elevado contido en fibra, a cebola achega sensación de saciedade tras o seu consumo e mellora o tránsito intestinal.

Problemas respiratorios

A cebola é rica en compostos azufrados que forman parte do aceite esencial. Estes son os responsables do seu característico sabor picante. Este aceite actúa sobre as vías respiratorias, mellora a expectoración, o que resulta beneficioso en caso de afeccións respiratorias como catarros e bronquites. Tamén contén a cebola outro tipo de compostos azufrados, en concreto os tiosulfinatos, que cumpren unha acción antiasmática e antiinflamatoria.

Potente diurético e depurativo

A cebola, grazas ao seu bo achegue de potasio e baixo de sodio, favorece a eliminación do exceso de líquidos. Este efecto é beneficioso en caso de hiperuricemia e pinga, cálculos renais e en caso de hipertensión, retención de líquidos e oliguria. Co aumento da produción de ouriños elimínanse, líquidos e sustancias de refugallo disoltas nos ouriños como ácido úrico, urea, etc.

Prevención de enfermidades

Ademais do seu contido en compostos de xofre, vitaminas C e E, as cebolas conteñen gran cantidade de flavonoides, entre os que destacan as antocianinas e a quercetina, todos eles compostos antioxidantes. As antocianinas son pigmentos naturais que achegan a cor violácea a algunhas variedades de cebola. A quercetina atópase en todas as cebolas nunha proporción moi elevada (ao redor dos 300 mg/ 100 gr). Este composto posúe ademais a propiedade de favorecer a circulación sanguínea.

Os antioxidantes bloquean o efecto daniño dos denominados "radicais libres". A respiración en presenza de osíxeno é esencial na vida celular do noso organismo, pero como consecuencia da mesma prodúcense unhas moléculas, os radicais libres, que ocasionan ao longo da vida efectos negativos para a saúde pola súa capacidade de alterar o ADN (os xenes), as proteínas e os lípidos ou graxas. No noso corpo existen células que se renovan de maneira continua (da pel, do intestino... ) e outras que non (células do fígado... ). Cos anos, os radicais libres aumentan o risco de que se dean alteracións xenéticas sobre as primeiras, o que pode favorecer o desenvolvemento de cancro, ou reducen a funcionalidade das segundas, característica do proceso de envellecemento.

Existen situacións que aumentan a produción de radicais libres, entre elas o exercicio físico intenso, a contaminación ambiental, o tabaquismo, as infeccións, a tensión, dietas ricas en graxas e a sobre exposición ao sol. Por outra banda, a acción positiva dos antioxidantes na prevención de enfermidades cardiovasculares é hoxe unha afirmación ben sustentada. Sábese que é a modificación do chamado "mal colesterol" (LDL-c) a que desempeña un papel fundamental no inicio e no desenvolvemento da aterosclerosis. Os antioxidantes bloquean os radicais libres que modifican o chamado mal colesterol, e contribúen a reducir o risco cardiovascular e cerebrovascular. Doutra banda, uns niveis baixos de antioxidantes constitúen un factor de risco para certos tipos de cancro e de enfermidades dexenerativas.

Mulleres embarazadas e nenos

A cebola é un alimento a ter en conta na alimentación da muller embarazada grazas ao seu contido en folatos. Esta é unha vitamina relevante á hora de asegurar o correcto desenvolvemento do tubo neural do feto, sobre todo nas primeiras semanas de xestación. A deficiencia desta vitamina pode provocar no futuro bebé enfermidades como a espiña bífida ou a anencefalia. Os requirimentos de folatos son superiores tamén nos nenos en idade de crecemento. Por iso, a presenza da cebola na súa alimentación habitual é unha forma de previr deficiencias.

Flatulencia

O consumo excesivo de cebola pode ocasionar flatulencia, é dicir, acumulación de gases intestinais, debido ao seu contido en compostos de xofre. Por este motivo, persoas con aerofagia, dispepsia ou dixestións difíciles poden non toleralas. No entanto, non se pode xeneralizar e haberá que valorar a tolerancia individual. O seu digestibilidad difire en función do método de cociñado; como mellor se tolera é cocida e, como peor, crúa e frita.