Allo porro

Exceso de peso

O seu baixo valor calórico fai que os allos porros poidan ser incluídos en dietas de control de peso sempre que se teña en conta a forma idónea de cociñado (ferro, forno, rehogado con pouco aceite, microondas...). Ademais, polo seu elevado contido en fibra, o allo porro achega sensación de saciedade, o que limita o consumo doutros alimentos.

Prevención de enfermidades

Os allos porros son unha fonte de sustancias de acción antioxidante, en concreto de compostos de xofre. Os antioxidantes bloquean o efecto daniño dos radicais libres.

A respiración en presenza de osíxeno é esencial na vida celular do noso organismo, pero como consecuencia da mesma prodúcense unhas moléculas, os radicais libres, que ocasionan ao longo da vida efectos negativos para a saúde a través da súa capacidade de alterar o ADN (os xenes), as proteínas e os lípidos ou graxas.

Existen situacións que aumentan a produción de radicais libres, entre elas o exercicio físico intenso, a contaminación ambiental, o tabaquismo, as infeccións, a tensión, dietas ricas en graxas e a sobre exposición ao sol.

A relación entre antioxidantes e enfermidades cardiovasculares é hoxe unha afirmación ben sustentada. Sábese que é a modificación do chamado "mal colesterol" (LDL-c) a que desempeña un papel fundamental no inicio e desenvolvemento da aterosclerosis. Os antioxidantes bloquean os radicais libres que modifican o chamado mal colesterol, co que contribúen a reducir o risco cardiovascular e cerebrovascular. Doutra banda, uns baixos niveis de antioxidantes constitúen un factor de risco para certos tipos de cancro e de enfermidades dexenerativas.

Mulleres embarazadas e nenos

O allo porro é apropiado na dieta da embarazada polo seu contido en folatos. Esta vitamina asegura o correcto desenvolvemento do tubo neural do feto, sobre todo nas primeiras semanas de xestación. A súa deficiencia provoca no futuro bebé enfermidades como a espiña bífida ou a anencefalia. Os requirimentos de folatos son superiores tamén nos nenos. Por iso, incluílos na súa dieta habitual é unha forma axeitada de previr deficiencias.

Potente diurético e laxante

O allo porro é rico en potasio e pobre en sodio, e por tanto diurético, o que beneficia en hipertensión, hiperuricemia, pinga, cálculos renais, retención de líquidos e oliguria. Ao aumentar a produción de ouriños elimínanse líquidos xunto ácido úrico, urea, etc.

Flatulencia

O consumo excesivo de allos porros pode ocasionar flatulencia polo seu achegue de compostos de xofre. Por iso, persoas con aerofagia ou dispepsia poden non toleralos, pero haberá que valorar a tolerancia individual.

Aperitivo e dixestivo

Grazas ao aceite esencial que forma parte da súa composición, o allo porro exerce unha suave excitación sobre as glándulas gastrointestinais, o que facilita o proceso dixestivo e estimula o apetito.

Afeccións respiratorias e alerxias

O aceite esencial presente no allo porro actúa sobre as vías respiratorias e facilita a expectoración, acción beneficiosa en caso de afeccións respiratorias como catarros e bronquites. Devandito composto pode causar reaccións alérxicas en persoas susceptibles que, como é obvio, deberán excluílos da súa dieta.