Coles de bruselas

O sabor pronunciado destas verduras fai que moita xente non afaga incluílas na súa dieta habitual, a pesar dos seus probados beneficios para a saúde.

Prevención de enfermidades

As coles de Bruxelas contribúen á prevención de enfermidades dexenerativas, cardiovasculares e de cancro. Axudan ao bo funcionamento do sistema inmunolóxico porque se illaron na súa composición antioxidantes como a vitamina C, o beta-caroteno e os derivados sulfurados.

Os antioxidantes bloquean o efecto daniño dos denominados "radicais libres". A respiración en presenza de osíxeno é esencial na vida celular do noso organismo, pero como consecuencia da mesma prodúcense unhas moléculas, os radicais libres, que ocasionan ao longo da vida efectos negativos para a saúde a través da súa capacidade de alterar o ADN (os xenes), as proteínas e os lípidos ou graxas. No noso corpo existen células que se renovan de forma continua (da pel, do intestino... ) e outras que non (células do fígado... ). Cos anos, os radicais libres aumentan o risco de alteracións xenéticas sobre as primeiras, o que favorece o desenvolvemento de cancro, ou ben reducen a funcionalidade das segundas, característico do proceso de envellecemento.

Existen situacións que aumentan a produción de radicais libres, entre elas o exercicio físico intenso, a contaminación ambiental, o tabaquismo, as infeccións, a tensión, dietas ricas en graxas e a sobre exposición ao sol. Por outra banda, o valor dos antioxidantes na prevención de enfermidades cardiovasculares está comprobada. Sábese que é a modificación do chamado "mal colesterol" (LDL-c) a que desempeña un papel fundamental no inicio e desenvolvemento da aterosclerosis. Os antioxidantes bloquean os radicais libres que modifican o chamado mal colesterol e contribúen a reducir o risco cardiovascular e cerebrovascular. Doutra banda, baixos niveis de antioxidantes constitúen un factor de risco para certos tipos de cancro e de enfermidades dexenerativas.

Segundo estudos recentes, ás coles de Bruxelas en particular relaciónallas coa prevención de diversos tipos de cancro (pulmón, próstata, mama, estómago, fígado e colon) pola acción do alil isotiocianato, derivado do sinigrin (glucosinolato), un fitoquímico que actúa inhibindo o desenvolvemento das células precancerosas.

Mulleres embarazadas e nenos

Polo seu excelente contido de folatos, estas verduras son moi apropiadas para a dieta da muller embarazada. A deficiencia desta vitamina durante as primeiras semanas de xestación relaciónase cun maior risco de defectos do tubo neural, como a espiña bífida ou a anencefalia no futuro bebé.

Por outra banda, os anticonceptivos orais reducen a dispoñibilidade do folato, polo que as mulleres que os toman deben revisar o achegue dietético desta vitamina.

Os requirimentos desta vitamina son superiores nos nenos. Por iso, a presenza habitual de verduras na súa dieta habitual axuda a previr deficiencias.

Anemias

A falta de ferro ou de ácido fólico relaciónase con anemia ferropénica e megaloblástica, respectivamente. Nas coles de Bruxelas destacan estes nutrientes, o que fai que sexan axeitadas para incluílas en caso de anemias. Hai que ter en conta que os folatos son sensibles á calor, polo que na cocción desta verdura pérdese unha cantidade importante deste nutriente. O ferro dos vexetais (ferro non hemo) aprovéitase peor que o que procede dos alimentos de orixe animal, aínda que a vitamina C favorece a absorción deste ferro, polo que se pode acompañar o menú de alimentos ricos nesta vitamina como cítricos, kiwi, froitas tropicais, tomate, pemento, etc.

Exceso de peso

Grazas ao seu alto contido en auga e ao seu escaso contido enerxético, as coles de Bruxelas son alimentos moi útiles nas dietas de control de peso, iso si, as súas calorías varían segundo o método de cocción e os aliños. Polo seu contido en fibra dá sensación de saciedade e reduce o apetito, algo interesante nestes casos.

Regula a función intestinal

Os repollitos son unha das verduras con maior contido en fibra. Por iso, o seu consumo ten efecto laxante, o que prevén ou mellora o estreñimiento. Ademais, a fibra exerce notables funcións fisiolóxicas. Contribúe a reducir as taxas de colesterol en sangue e ao bo control da glucemia nas persoas que teñen diabetes.

Flatulencia

A composición de tan singular verdura relaciónase con efectos beneficiosos para a saúde, aínda que o seu consumo pode estar desaconsellado para quen sofren trastornos dixestivos. A fibra insoluble e os compostos de xofre que conteñen son os responsables da flatulencia e a dificultade para dixerir que experimentan certas persoas tras o seu consumo. A combinación das coles de Bruxelas con herbas carminativas (hinojo, comiño... ) ou unha infusión dixestiva despois de comer (manzanilla, anís verde, menta-poleo, hierbabuena) pode servir de axuda para combater os gases.

En cru, estes vexetais teñen un alto contido en compostos de xofre que poden irritar o tecido renal, polo que se recomenda que persoas con problemas renais abstéñanse de consumilas desta forma.

Diurético e depurativo

A acción diurética das coles de Bruxelas atende ao seu elevado contido en auga e en potasio e ao baixo achegue de sodio. Por tanto, o consumo desta verdura favorece a eliminación do exceso de líquidos do organismo e resulta beneficioso en caso de hipertensión, retención de líquidos e oliguria (produción escasa de ouriños).

O aumento da produción de ouriños permite eliminar, ademais de líquidos, sustancias de refugallo disoltas nela como ácido úrico, urea, etc. Por iso convén tamén a quen teñen hiperuricemia e pinga e ás persoas con tendencia a formar cálculos renais.

Alteracións da glándula tiroides

En xeral, as crucíferas conteñen compostos bociógenos (glucosinolatos), responsables do seu lixeiro sabor picante e do seu aroma. Estes elementos teñen a capacidade de bloquear a absorción e utilización do iodo, co que se frea así a actividade da glándula tiroides. A goitrina (sustancia amarga) fórmase en grandes cantidades a partir da progoitrina (70-110 mg/Kg). Aínda que é pouco probable que esta sustancia antitiroidea contida nas coles de Bruxelas chegue a producir bocio -débense tomar grandes cantidades destas verduras acompañadas dun achegue baixo de iodo-, como medida de precaución recoméndase evitar o consumo habitual das verduras do mesmo xénero (col ou repolo, coliflor, coles de Bruxelas) en caso de hipotiroidismo.

Curiosamente, as coles de Bruxelas identifícanse como unha das verduras de maior contido en iodo, oligoelemento esencial para o bo funcionamento da glándula tiroides.