Remolacha

Exceso de peso

A remolacha, debido ao seu moderado valor calórico, pódese consumir como ingrediente de ensaladas ou de verduras e utilizar en dietas de control de peso, aínda que hai que en conta a ración de consumo e a condimentación. Ademais, grazas ao seu contido de fibra proporciona unha boa sensación de saciedade, o que limita o consumo doutros alimentos máis calóricos.

Mulleres embarazadas e nenos

A remolacha é apropiada na dieta da embarazada grazas ao seu contido en folatos. Esta é unha vitamina importante á hora de asegurar o correcto desenvolvemento do tubo neural do feto, sobre todo nas primeiras semanas de xestación. A súa deficiencia provoca no futuro bebé enfermidades como a espiña bífida ou a anencefalia. Os requirimentos de folatos son superiores tamén nos nenos. Por iso, incluílas na súa alimentación habitual é unha forma válida de previr deficiencias.

Prevención de enfermidades

A remolacha contén pigmentos chamados antocianinas, de acción antioxidante e que lle dan a súa cor característica. Os antioxidantes bloquean o efecto daniño dos radicais libres.

A respiración en presenza de osíxeno é esencial na vida celular do noso organismo, pero como consecuencia da mesma prodúcense unhas moléculas, os radicais libres, que ocasionan ao longo da vida efectos negativos para a saúde a través da súa capacidade de alterar o ADN (os xenes), as proteínas e os lípidos ou graxas.

Existen situacións que aumentan a produción de radicais libres, entre elas o exercicio físico intenso, a contaminación ambiental, o tabaquismo, as infeccións, a tensión, dietas ricas en graxas e a sobre exposición ao sol.

A relación entre antioxidantes e a prevención de enfermidades cardiovasculares é hoxe unha afirmación ben sustentada. Sábese que é a modificación do chamado "mal colesterol" (LDL-c) a que desempeña un papel fundamental no inicio e desenvolvemento da aterosclerosis. Os antioxidantes bloquean os radicais libres que modifican o chamado mal colesterol, co que contribúen a reducir o risco cardiovascular e cerebrovascular. Doutra banda, uns baixos niveis de antioxidantes constitúen un factor de risco para certos tipos de cancro e de enfermidades dexenerativas.

Alteracións da glándula tiroides

O desenvolvemento de bocio asóciase a un crecemento da glándula tiroides que intervén na regulación do metabolismo.

A aparición desta enfermidade está relacionada cun consumo moi baixo ou nulo de iodo.

As dietas deficientes en iodo son máis comúns en países desenvolvidos.

Devandita deficiencia pode desaparecer co emprego de sal iodado, aínda que tamén existen alimentos que achegan este mineral, como é o caso da remolacha, posto que, xunto co allo e a acelga, é a hortaliza máis rica en iodo.

Cálculos renais e retención de líquidos

A remolacha é rica nun tipo de ácido orgánico coñecido co nome de ácido oxálico. Este composto, que tamén abunda nas espinacas e as acelgas, ten a capacidade de formar no intestino complexos insolubles con minerais como o calcio e o ferro que impiden o seu asimilación.

Hai persoas que teñen predisposición a formar cálculos no ril de "oxalato de calcio", motivo polo que se debe restrinxir o consumo de remolacha da súa alimentación.

Doutra banda, grazas á abundancia de potasio e inferior contido de sodio, posúen unha acción diurética que favorece a eliminación do exceso de líquidos do organismo.

Son beneficiosas en caso de hipertensión, hiperuricemia e pinga, cálculos renais (salvo de oxalato de calcio), retención de líquidos e oliguria. Co aumento da produción de ouriños elimínanse, ademais de líquidos, sustancias de refugallo disoltas nela como ácido úrico, urea, etc.